Η θαυμαστή διάσωση του γερο-Μελέτιου
Ο ευλαβέστατος Γέροντας Μελέτιος καταγόταν από την Μυτιλήνη και ζούσε στο κελί του Τιμίου Προδρόμου (Φουρνά). Για πολλά χρόνια υπήρξε διακονητής στον πάνσεπτο και καθεδρικό ναό του Πρωτάτου. Ήταν δε έξοχος καμπανάρης, δηλαδή, δεξιοτέχνης στην κρούση των καμπανών.
Κάποτε ο Γέροντας Μελέτιος ταξίδευε με βάρκα από το Άγιον Όρος στην Θάσο με δύο λαϊκούς. Στο ταξίδι τους συνάντησαν θαλασσοταραχή. Ο Γέροντας, χωρίς να το αντιληφθεί, βρέθηκε στο νερό. Οι προσπάθειες των λαϊκών να τον σύρουν στη βάρκα απέτυχαν και ο Γέροντας κινδύνευε να πνιγεί. Τότε θυμήθηκε την Κυρά του, την Παναγία του «Ἄξιόν ἐστι» την οποίαν υπηρέτησε πιστά μία ολόκληρη ζωή. Με τις λίγες δυνάμεις ,που του είχαν απομείνει, φώναξε:
-Παναγία μου, σώσε με! χάνομαι.
Η προσευχή του είχε πολύ πόνο και έφθασε αμέσως στον θρόνο της Αθωνίτισσας πολυεύσπλαχνης και φιλανθρωπινής Παναγίας. Ούτε ο ίδιος κατάλαβε πότε και πώς βρέθηκε πάνω στη βάρκα. Η θάλασσα γαλήνεψε και όλοι έφτασαν στον προορισμό τους. Οι Θάσιοι θαύμασαν την πίστη του Γέροντα Μελετίου, μα περισσότερο τη δύναμη των πρεσβειών της Παναγίας, που έσωσαν τους επισκέπτες του νησιού τους «ἐκ βυθοῦ θανάτου».
1. Αρχ. Θεοφυλάκτου Μαρινάκη, Παναγίες θαυματουργές, Θεσ/νίκη 2002. Κείμενο διασκευασμένο.